شرکت آکسای تراول با اعلام قطع شدن ارتباط خود با دو کوهنورد ایرانی از 10 آگوست – 19 مرداد، خبر گم شدن آنها را اعلام کرده بود.
به گزارش سرویس خبری واندا اسپورت با وجود قراردادهای پشتیبانی محلی مریم پیله وری و حسن آقالو با شرکت آکسای تراول و نظارت فدراسیون کوهنوردی قرقیزستان، مشخص نیست که چرا از 19 مرداد تا جمعه 31 مرداد خبر گم شدن آنها پنهان مانده است.
جالب اینکه پس از 12 روز وزیر ورزش دستور پیگیری برای پیدا شدن این دو کوهنورد نگون بخت را داده تا در زمانی که فرصت طلایی برای زنده پیدا شدن آنها گذشته، خبر تراپی برای این ماجرا وارد عمل شود.
نکته عجیب پس از 12 روز گم شدن این دو کوهنورد، وزیر ورزش براساس خبر رسانه های داخلی که از روی خبرگزاری تاس کار شده بود دستور پیگیری به معاونت بین الملل وزارت ورزش داده است و دردناک این که وزیر درخواست بررسی خودش را در روز تعطیل و با در نظر گرفتن تعطیلی دو روزه تا یکشنبه در ایران و تعطیلی سفارت ایران در روز جمعه تا دوشنبه که عملا اتفاق خاصی برای یافتن این دو ورزشکار رخ نمی دهد، به بیشکک فرستاده است.
در نهایت روز دوشنبه در بهترین حالت سفارت ایران که از 12 روز پیش در قرقیزستان متوجه گم شدن کوهنوردان نشده و حتی زحمت دنبال کردن خبرهای محلی را به خودش نمی دهد، قرار است با نامه نگاری های سنتی با وزارت امور خارجه قرقیزستان و وزارت حوادث غیر مترقبه قرقیزستان و گذشت پس از چندین روز بررسی و استعلام های داخلی، گزارشی برای خالی نبودن عریضه تنظیم و اعلام کند.
چرا در این فرایند بی حساب و کتاب اعزام کوهنوردان با وجود قرارداد پشتیبانی با شرکت آکسای و فدراسیون کوهنوردی قرقیزستان هیچ مرجع و نهاد ایرانی در داخل و قرقیزستان از سفرهای ورزشی کوهنوردان خبری ندارد و حتی خبرهای آنها هم توسط نمایندگی سیاسی ایران پیگیری نمی شود؟
در اوج این بی خبری ها، هیچ راه کار و برنامه ریزی برای پیگیری وضعیت ورزشکاران آسیب دیده در وزارت امور خارجه وجود ندارد و عملکرد کند و سنتی این نمایندگی ها تعریف مامور و معذور دارد.
اما آنچه در میان این جریان قابل فهم نیست رویه بروکراتیک و اداری ایران و قرقیزستان است که جان کوهنوردان ایرانی برای مدیران ورزشی آن هیچ ارزشی دارد و هیچ ساختار و روشی برای این سفرها پیگیری و اجرا نمی شود؟
چرا شرکت روسی آکسای برای جان کوهنوردان ایرانی دقتی نداشته و گزارش کوهنورد روس از دیدن وسایل بدون حضور آنها زمینه تایید حادثه برای آنها بوده است؟
چرا نیابدی وزارت ورزش و وزارت امور خارجه پیگیر این موضوع باشند که کوهنوردان ایرانی از امکانات موبایل های ماهواره ای و دستگاه های GPS شرکت آکسای بی بهره بودند و هیچ کوهنورد ایرانی حتی ساکن اروپا از حوادث در قله های لنین، پابدا و تیان شان جان سالم به در نبرده است؟
چرا وزارت امور خارجه دستورالعمل خاصی برای حمایت از تیم های ورزشی در ساختار سفارت های خود ندارد، تا جایی که سفارت ایران در قرقیزستان در طول 12 روز گذشته هیچ خبری از کوهنوردان ناپدید شده نداشته و در موارد قبلی به مانند میزبانی تیم ملی قرقیزستان از تیم ملی فوتبال ایران جز نشستن در جایگاه ویژه و سپردن مدیریت حضور تماشاگران ایرانی به تجار و بازرگانان ایرانی کار خاص دیگری نکردند؟
25 آگوست – 2 شهریور 1404
در حالی که کوهنورد زن روس که در قله خان تنگری قرقیزستان به دلیل شکستگی پا امکان نجات نداشت تحت نظر روس ها قرار دارد و گروهی از کوهنوردان ایتالیایی برای نجات او در منطقه حضور دارند، ولی رسانه های روسیه و مسئولان روس از نجات او نا امید نیستند.
گروه نجات دوبار با فرستادن پهپاد به محل استقرار او با پیام متقابل و اعلام سلامتی او مواجه شده اند و همین امیدها را برای نجات زن روس افزایش می دهد.
با این حال هیچ خبری از پیگیری یافتن کوهنوردان ایرانی در منطقه وجود ندارد و مقامات ایرانی همچنان در سکوت به سر می برند.
26 آگوست – 3 شهریور ا1404
با وجود اینکه دو هفته پیش خبر نجات 62 توریست و کوهنورد در رسانه های قرقیزستان و روسیه بازتاب گسترده داشت و حادثه دیدگان به کمک وزارت دفاع قرقیزستان و هلی برد نجات پیدا کردند.
شواهد و نشانه ها نشان می دهد که مقامات ورزشی در ایران پس از بازتاب خبر در رسانه های روسیه متوجه گم شدن کوهنوردان ایرانی شده اند، ای بسا که اگر سفارت ایران در قرقیزستان اندک نگرانی برای شهروندان ایرانی داشت و خبرهای محلی حوزه کاری خودش را بررسی می کرد، چه بسا در اوج کمک رسانی وزارت دفاع قرقیزستان و تشکیل گروه ها اصلی برای نجات کوهنورد زن روس امکان بررسی بهتری از وضعیت مریم پیله وری و حسن آقالو وجود داشت.
با این حال به نظر می رسد سکوت رسانه های دولتی و ورزشی پس از دستور وزیر ورزش و انتشار برخی گزارش های هدفمند در رسانه های خاص برای توجیه پیدا نشدن کوهنوردان ایرانی، نشان از شوآف رسانه ای برای دستور پیگیری بین المللی ماجرا بود و به قول مدیر فدراسیون کوهنوردی باید در اوج دل نگرانی مدیران ورزشی و امور خارجه پرونده زنده ماندن دو ورزشکار مظلوم ایرانی را بست!
سومین تلاش برای نجات کوهنورد روس هم با شکست مواجه شد و به دلیل مصدومیت سرتیم گروه نجات عملیات با هلی برد این افراد از ارتفاع 4050 متری نیمه کار ماند.
مقامات کوهنوردی قرقیزستان دیگر امیدی به زنده ماندن زن کوهنورد روس که دچار شکستگی پا شده بود ندارند و عملیات انتقال او تا زمان مناسب شدن آب و هوا متوقف خواهد بود.
در شرایطی که شرکت آکسای تراول و مقامات قرقیزستان جز گزارش نخست ناپدید شدن کوهنوردان ایرانی اطلاعیه دیگری صادر نکردند، به دلیل سکوت رسانه و عدم اطلاع رسانی مقامات دولتی مشخص نیست پیگیری وزیر ورزش و سفارت ایران در قرقیزستان در این موضوع مهم به کجا رسیده است، شاید فراموشی و گذر زمان امری مناسب برای پایان ماجرا و خسته نشدن مدیران باشد.
پایان غم انگیز زندگی مریم پیله وری و حسن آقالو
گزارش کامل دولت قرقیزستان + حاشیه ها
