شرکت زیست‌فناوری “لودی تراپیوتیکس” (Ludi Therapeutics) در حال ساخت دارویی است که می‌تواند از آسیب دیدگی دوباره‌ی عضلات ورزشکاران جلوگیری کند.
به گزارش سرویس ویژه واندا اسپورت دلیل آسیب‌های مکرر، علاوه بر نوع حرکت و سبک بازی ورزشکار، تغییرات فیزیولوژیکی در خود عضله است. طبق تحقیقات، بافت فیبروز (یا بافت اسکار) که در محل آسیب ایجاد می‌شود، جلوی بازسازی درست عضله را می‌گیرد، باعث پیری بافت می‌شود و در نهایت عضله را در برابر آسیب مجدد، بسیار آسیب‌پذیر می‌کند.
لودی تراپیوتیکس می‌خواهد این مشکل را از نگاه یک شرکت داروسازی حل کند. سیندی بِنُد، مدیرعامل این شرکت، که سال‌ها در زمینه پزشکی بازساختی کار کرده، می‌گوید: «ما می‌خواهیم از تمام آموخته‌هایمان برای درمان آسیب‌های ورزشی استفاده کنیم.» او اضافه می‌کند که در ۱۵ سال گذشته، تحقیقات زیادی در زمینه آسیب‌های عضلانی انجام نشده و هدف آن‌ها ارائه یک درمان واقعی برای این مشکلات است.
سرمایه‌گذاری ورزشکاران حرفه‌ای
شرکت لودی برای پیشبرد مأموریت خود، دو ورزشکار حرفه‌ای را به عنوان سرمایه‌گذار جذب کرده است: الکساندر زورف، تنیسور مشهور و ژاک ویلنوو، قهرمان سابق فرمول ۱. این شرکت به دنبال جذب حدود ۶ میلیون دلار سرمایه برای مراحل بعدی تحقیقات است و پیش از این نیز ۵۰۰ هزار دلار از شرکت “اسپورت هورایزن” دریافت کرده بود.
بنُد امیدوار است که تحقیقات پیشرفت کند تا آزمایش‌های بالینی روی انسان‌ها در حدود دو سال آینده آغاز شود. البته، علاوه بر تأییدیه‌های نهادهای نظارتی مثل سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، باید از قوانین مربوط به دوپینگ که توسط وادا (WADA) وضع شده است نیز پیروی کنند.
نحوه عملکرد دارو
دارویی که لودی در حال ساخت آن است، به احتمال زیاد نیاز به نسخه پزشک دارد و به صورت تزریقی و موضعی مصرف خواهد شد. بنُد می‌گوید که نتایج آزمایش روی موش‌ها بسیار امیدوارکننده بوده است. او توضیح می‌دهد که این دارو نه تنها سرعت ترمیم عضله را افزایش می‌دهد، بلکه کیفیت ترمیم را هم بهتر می‌کند. این دارو جلوی تشکیل بافت اسکار را می‌گیرد و اجازه می‌دهد که سلول‌های عضلانی سالم جایگزین بافت آسیب‌دیده شوند.
جالب است بدانید که ایده این پروژه از مکالمه‌ای بین بنُد و پسرش شکل گرفت. پسرش که از مصدومیت‌های مکرر نیمار، بازیکن فوتبال، ناراحت بود، از مادرش پرسید: «او همیشه مصدوم است. نمی‌توانی کاری برایش بکنی؟» بنُد بلافاصله پس از این مکالمه، شرکت لودی را با همکاری همسرش، گیوم پُنسِه-مونتانژ، تأسیس کرد.
هدف بزرگتر سلامتی انسان ها
راس استیوز، فیزیوتراپ سابق، که مشاور لودی است، درباره مشکلات روانی مصدومیت‌های مکرر صحبت می‌کند و می‌گوید این مصدومیت‌ها باعث می‌شوند که ورزشکاران اعتماد خود را به برنامه درمانی از دست بدهند. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که ابزارهای فعلی مانند MRI یا سونوگرافی نمی‌توانند به ما بگویند که یک بافت تا چه اندازه قوی شده است.
داروی لودی فقط روی آسیب‌های عضلانی کار می‌کند و برای آسیب‌های تاندون‌ها و رباط‌ها مانند رباط صلیبی یا تاندون آشیل کاربردی ندارد. بهترین زمان استفاده از این دارو چند روز پس از آسیب‌دیدگی است، زیرا برای تأثیرگذاری نیاز به وجود التهاب در بافت دارد.
سیندی بنُد تأکید می‌کند که هدف آن‌ها تنها ورزشکاران حرفه‌ای نیستند. سربازان، کارگران و هر کسی که در زندگی روزمره ممکن است دچار آسیب عضلانی شود، مخاطب آن‌ها هستند. او می‌گوید: «می‌توانید روی ورزشکاران نخبه تمرکز کنید و دارویی بسیار گران‌قیمت تولید کنید، اما در این صورت جمعیت عمومی را از دست می‌دهید؛ کسانی که شاید فقط می‌خواهند به اسکی بروند و دچار آسیب بدی می‌شوند که روز بعد نمی‌توانند به سر کار بروند.»
لودی با برون‌سپاری برخی از کارهای آزمایشگاهی خود، تلاش می‌کند تا هزینه‌های تولید را پایین نگه دارد و دارو را برای همه‌ی اقشار جامعه قابل دسترس کند.
