ورزشگاهی که تیم‌های تهرانی هم تمایلی به استفاده از آن ندارند، از سوی برخی برای میزبانی در رقابت‌های فوتبال باشگاهی آسیا در نظر گرفته شده است.
در شرایطی که فوتبال تهران با بحران ورزشگاه مواجه شده و تا ماه‌ها قرار نیست مسابقه‌ای در استادیوم آزادی برگزار شود، زمین ورزشگاه پاس قوامین نیز در حال کِشت است تا استادیوم‌های شهدای شهر قدس و تختی، تنها گزینه تیم‌های پایتخت برای میزبانی باشند.
تاکنون استقلال، پرسپولیس و پیکان ترجیح داده‌اند در ورزشگاه شهدای شهر قدس میزبان حریفان باشند و تنها چادرملوی اردکان که مجبور است در تختی بازی کند.
مدیران ورزش استان تهران در ماه‌های گذشته، هزینه‌ها و اقدامات فراوانی برای برطرف کردن ایرادات ورزشگاه تختی انجام دادند. با این وجود، هفته‌های ابتدایی لیگ بیست‌وچهارم نشان داد استادیوم پیر شرق تهران شرایط مناسبی برای میزبانی از لیگ برتر ندارد.
تماشای بازی‌های برگزار شده در استادیوم تختی، مشکل چمن ورزشگاه را بر همگان نمایان می‌کند. مدیرکل ورزش و جوانان تهران هم پذیرفت که کیفیت این چمن مانند استادیوم‌های لیگ برتر انگلیس نیست و این ضعف را تایید کرد. ضعف‌های گل‌درشتی چون مشکل آنتن‌دهی در سالن نشست خبری، در نظر گرفتن مرتفع‌ترین نقطه استادیوم برای جایگاه خبرنگاران، نبود اینترنت در این جایگاه و جلوگیری نشدن از ورود افراد متفرقه به میکسدزون، مواردی است که نمی‌توان از آن گذشت.
با وجود تداوم همه این ایرادها، مجری برنامه «فوتبال برتر» شب گذشته نقل قولی از مدیر روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان مطرح کرد که در آن آمده بود: «وزیر ورزش سال گذشته بعد از بازدید از ورزشگاه تختی، تأکید کرده بود که در صورت تأیید ناظران AFC، می‌توان بازی‌های آسیایی را در ورزشگاه تختی برگزار کرد». به نظر می‌رسد وزیر ورزش به جایگاه خبرنگاران و محل برگزاری کنفرانس خبری نرفته یا اگر رفته بود، اینترنت خود را روشن نکرده یا با تلفن همراه صحبت نکرده بود!
در همین حال این روزها از سوی عده‌ای بحث برگزاری بازی‌های آسیایی در تختی مطرح شده است. این در شرایطی است که شاید تعدادی خبرنگار از کشورهای دیگر بخواهند برای بازی‌های بین‌المللی به ایران بیایند و مسابقه را پوشش بدهند. آنها در جایگاه خبرنگاران یا «زیر زمین» نشست خبری اینترنت نخواهند داشت و قطعاً این ضعف ابتدایی را در رسانه‌های خود بازتاب می‌دهند.
در صورت برگزاری دیدارهای آسیایی در تختی، بازیکنان تیم رقیب باید مسافت زیادی تا این ورزشگاه طی کنند. آنها همچنین باید روی زمینی بازی کنند که هیچ تعریفی ندارد. هنوز خشم کریستیانو رونالدو از چمن افتضاح ورزشگاه آزادی در شهریور 1402 و خنده‌های خوسلو بعد از مشاهده وضعیت چمن ورزشگاه شهدای شهر قدس در شهریور 1403 را فراموش نکرده‌ایم. شاید ورزشگاه تختی باید «سه‌گانه» بد بین‌المللی فوتبال ایران را تکمیل کند.
ناظران AFC به کنار؛ مقامات ورزش کشور ابتدا خودشان باید چشم بر ایرادها باز کنند و نگاه نقّادانه‌ای نسبت به هر یک از مشکلات استادیوم‌ها داشته باشند. البته شاید اینکه وزیر ورزش به‌صورت تام و تمام از تأیید ورزشگاه تختی اطمینان ندارد، نشان می‌دهد نواقص ورزشگاه تختی به چشم دنیامالی آمده است. هر چه هست اینکه برگزاری بازی با شرایط کنونی در ورزشگاه تختی چیزی شبیه شوخی است و لطفاً با ما و خودتان از این شوخی‌ها نکنید!
منبع: تسنیم
