واکنش هیجانی مدیران حکومتی طرفدار پرسپولیس برای خریدن باشگاهی که مردم مالک واقعی آن هستند، کنسرسیومی بزرگی از بانک های دولتی و خصولتی را تشکیل داد تا این افراد به آرزوی خودشان برسند.
به گزارش سرویس ویژه واندا اسپورت رویکرد مدیران حکومتی حامی پرسپولیس در 5 دهه گذشته همواره استفاده از رانت و دستور برای موفقیت در فوتبال بوده و همین تفکر آماتوری و بچه گانه باعث شد که حتی با پروژه 2 هزار میلیاردی در دولت روحانی، پرسپولیس هیچ دستاوردی از آسیا نداشته باشد و با وجود لابی های گسترده داخلی و خارجی در فینال لیگ قهرمانان با دست بالا از VAR شکست بخورد.
4 دهه پشتیبانی و هزینه پول های عجیب و غریب دولتی برای پرسپولیس در شرایطی بود که پاس آخرین قهرمان آسیا از ایران، برق شیراز یکی از قدیمی ترین تیم های فوتبال ایران، صنعت نفت آبادان که برآمده از خواستگاه نخستین زمین فوتبال در ایران بود، ماشین سازی تبریز، ملوان انزلی، ابومسلم خراسان و استقلال اهواز با دخالت های مستقیم دولتی به عمد نابود شدند.
اوج این خوشبختی حکومتی و فوتبال دستوری زمانی بود که بدنه فاسد فوتبال که در پرونده فساد فوتبالی رفسنجان رسوا شد، 7 گل آفساید برای رسیدن به صدر جدول، قهرمانی با گل آفساید، مهربانی های امر شده به داورانی که ظن همکاری آنها با شبکه بیرونی برده می شد، خبرنگاران فاسدی که در کنار برانکو شام و ناهار می خوردند و همراهی فدراسیون فوتبال ثابت کرد این شبکه فاسد تصادف و توهم نیست.
بانک شهر بانک خصولتی که مدیرعامل آن داماد یکی از فرماندهان قدیمی جنگ است با خریدن امتیاز حیاط خلوت پیرمردان امنیتی بازنشسته پروژه ستاره سرخ سازی به سبک یوگسلاوی کمونیستی در سر داشت، ریخت و پاش های نجومی گسترده که احمدی مدیرعامل بانک شهر از عدد 1500 میلیارد برای یک فصل پرده برداری کرد، نشان می داد چه تفکری پشت این ماجرا خوابیده که از جذب هوادار در برنامه جوکر تا اسپانسر برنامه فوتبال برتر و توزیع تن ماهی با نام لوگو پرسپولیس هدف بخش خاصی در جامعه هستند.
ولی یک جای این فرمول بایرن مونیخ سازی اشتباه محاسبه شد، تب پرو لاینسس وحید هاشمیان، انتخاب مربی جوان و کم توان برای پذیرفتن اوامر بالا دستی و تخصص رضا درویش به مدیریت با اهرم رانت و حمایت های فراقانونی ناگهان عرق سردی به کالبد تیم بی روح و نجومی داد.
نه احمدی کم تجربه، نه درویش پر ادعا، نه وحید پر اشتباه فکر نمی کردند، این ماجرا به چنین مرحله ای برسد، تقریبا از هفته سوم میان این سه گوش پرسپولیس جنگ داخلی نمایان شد.
سکوها با حمایت خاصی در بانک شهر بازی سیاسی را آغاز کردند، همزمان حمله به درویش در کانال های تلگرامی و صفحه های اینستگرامی اوج گرفت.
وحید هاشمیان که فرض می کرد در این جنگ برنده تونل بحران است، از هفته پنجم متوجه شد که بقای او به بقای درویش بسته است اما این هلی کوپتر دیگر کشش این وزن بحران را ندارد و به زودی زمین می خورد.
مصاحبه پیشین وحید هاشمیان تلاشی از سر ناچاری برای فرار به جلو و حفظ منافع شخصی و مالی خودش در قرارداد با پرسپولیس بود.
3 هفته کافی بود که احمدی کم تجربه و بی برنامه به عنوان مالک پرسپولیس متوجه باتلاق خود ساخته شده و تصمیم بگیرد برای فرار به جلو همزمان درویش و هاشمیان را برکنار کند.
خبر مذاکره با کارترون مربی فرانسوی ام‌صلال با واکنش تند تیم رسانه ای درویش تکذیب شد ولی اتفاقات دیشب نشان می دهد که در فرصت فیفادی بانک شهر پروژه برکناری را در حال طراحی و اجرا داشت.
با اینکه وحید هاشمیان جرعه آبی پس از گل مساوی به خیبر خورد و مدیران بانک شهر هم خودشان را برای تغییرات پس از دربی آماده کردند، هیچ کس فکر نمی کرد با آن سرعتی که کنعانی زادگان برای خوردن گل دوم انگیزه و عجله دارد، VAR باز هم بلای جان پرسپولیس در شنبه نفرین شده دیگری شود تا دقیقه 95 هلی کوپتر بانک شهر در خرم آباد با کوه برخورد کند.
پیرمردان امنیتی عاشق ارنج چیدن و نتیجه ساختن بیرون زمین فوتبال، وحید هاشمیان را هم مانند حمید استیلی و علی دایی نابود کردند، ولی وحید تجربه شگرف دیگری داشت که نمونه دیگری از دخالت های پشت پرده و پول زیرمیزی مشکوک یک هوادار ثروتمند کانادانشین را با جنگ سیاسی بین مالک باشگاه و مدیرعامل یقه باز آن تجربه کرد.
در واقع وحید هاشمیان پس از یحیی گل محمدی که با استعفاء سریع خودش را از باتلاق بیرون کشید، دومین نفری است که به یقین دریافته که موفقیت های نمادین پرسپولیس ترکیبی از حمایت های بیرونی، مهندسی نتیجه، تاثیر باند فاسد فدراسیون فوتبال و نبودن VAR در طول فصل های پیش بوده است.
پس از یحیی پرسپولیس روز خوش ندیده، شاید جام های حکومتی زیادی برای جایزه خوشحالی کردن در سال 1401 گرفت، ولی در 2 سال 5 مربی عوض کرده و باید دید ششمین مربی پرسپولیس پس از وحید هاشمیان از 1402 تا 1404 چه کسی خواهد بود.
این وضعیت یعنی شکست قطعی نوع مدیریت کم سواد و غیر ورزشی بانک شهر برای تیم فوتبالی است که تماشاگر واقعی این تیم خیلی زود فهمید، نشستن بر صندلی این باشگاه منافع سیاسی و اقتصادی برای آدم ها داشته و این نمایش سیاسی در دیگر باشگاه های ورزشی ایران قابل اجرا نبوده است.
تماشاگر می فهمد که بار سیاسی که در این سالها به دوش این انداختند و چند جام به زودی فراموش می شود ولی آنچه به یادگار مانده موجود علیل و ناتوانی است که حتی با 1500 میلیارد هم روح تیم فوتبال به آن دمیده نمی شود، به همین دلیل است که روی سکوها بدون تحریک لیدرهای نزدیک به بانک شهر به صغیر و کبیر تیم رحم نمی کنند و نمی خواهند درک موازی از منافع غیر فوتبالی مالکان و مدیران با علاقه و نگاه فوتبالی خودشان به وجود بیاید.
پرسپولیس سه گانه ناکامی تفکری بود که آدم های غیر ورزشی مانند سلطانی فر، آذری جهرمی، عراقچی، فداحسین مالکی و تاج به فوتبال وارد کردند، مراسم جوایز 2025 AFC و ناکامی مهدی طارمی و مهدی تاج را کنار عدم موفقیت پرسپولیس با 1500 میلیارد تومان در این فصل بگذارید، دلیل ناکامی فوتبال ایران، زمین گیری لیگ برتر، ورزشگاه های ناقص و خانه به دوشی تیم ها برای زمین بازی و زمین تمرین روشن می شود.
رضا درویش با یقه باز و مهدی تاج با واکر ترکیب صحنه ای است که در آن صدها میلیون دلار در سال خرج می شود تا پورسانت جذابی به جیب چهره های سیاسی، امنیتی و نظامی دخیل در ترانسفرها و خرید و فروش های فوتبال برود.
