زینب گل‌آبکنار از زمین روستای آبکنار جهانی شد

دونده جوان گیلانی گفت: تمریناتم را از کودکی و در تنها زمین چمن فوتبال آبکنار آغاز کردم و تا رسیدن به سکوی اهدافم با انرژی خواهم دوید.

زینب گل‌آبکنار که به تازگی در مسابقات جهانی کمپانی‌های جهان در امارات موفق شد به نشان نقره دست پیدا کند در موردش خودش گفت: از کودکی با توجه به انرژی بالایی که داشتم همیشه عاشق ورزش بودم. زنگ ورزش را دوست داشتم و برای اوقات فراغت در کلاس‌های ورزشی ثبت‌نام می‌کردم و از این کار لذت می‌بردم.

زینب با اشاره به اینکه نخست ورزش‌هایی مثل والیبال، فوتسال و رزمی را انجام می‌دادم، تصریح کرد: با توجه به علاقه زیادی که به ورزش دو داشتم، از ۱۴ سالگی و با هدایت معلم ورزش مدرسه‌ام مجید سیاه خاله سری که همیشه به خانواده‌ام اصرار می‌کرد به صورت حرفه‌ای مرا در کلاس‌های دو و میدانی ثبت‌نام کنند، وارد این رشته شدم و این ورزش را زیر نظر استادم مهدی ستوده به صورت تخصصی آغاز کردم و در حال حاضر نیز ایمان روغنی مربی من است.

گل‌آبکنار که متولد هشتم اردیبهشت ۱۳۸۳ در آبکنار بندرانزلی است، تاکید کرد: رشته تخصصی‌ام دو ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر است و در مسابقات اخیر امارات که ۲۲ تا ۲۶ مهرماه سال جاری با حضور تعداد زیادی از شرکت‌ها و کمپانی‌های دنیا برگزار شد با توجه به اینکه این ماده‌ها در مسابقات نبود در ماده ۱۰۰ متر و ۴۰۰ متر میکس که رشته‌های غیر تخصصی من بودند مسابقه دادم که به ترتیب مقام‌های دوم و سوم را کسب کردم.

 وی با اشاره به اینکه تمرین‌های من در زمین ورزشی آبکنار آغاز شد، گفت: آنجا زمین چمن فوتبال بود ولی من برای دویدن از آن که تنها زمین ورزشی روستایمان بود، استفاده می‌کردم.

گل‌آبکنار گفت: با توجه به اقلیم منطقه روزهای زیادی زیر باران و روی چمن خیس می‌دویدم حتی گاهی چمن‌ها بلند بود و دویدن سخت بود ولی همچنان مصمم به انجام تمریناتم بودم. وقتی با پاهای خسته و حتی گاهی پیچ خورده و ضرب دیده با کتانی‌هایی که مناسب ورزش نبود به خانه می‌رسیدم، منصرف نمی‌شدم و فردا دوباره برای تمرین به زمین چمن فوتبالی که مناسب دو نبود و حتی خط‌کشی هم نداشت، می‌رفتم.

این دختر جوان گیلکی دونده که رکورددار ۴۰۰×۴ متر جوانان کشور است، ادامه داد: چهار ماه بعد از شروع تمرینم در ۱۴ سالگی در آن زمین چمن توانستم نایب قهرمان منطقه ۳ کشور شوم.

وی که در ماده هفتگانه، نائب قهرمان بزرگسالان کشور و همچنین در ماده‌های ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر قهرمانی جوانان کشور هم دارای عناوین متعددی است، افزود: بعد از سه سال تصمیم گرفتم برای تمرین به پیست یادگار در رشت بروم که البته این رفت و آمد هم برایم آسان نبود چون مسیر ماشین‌رو نبود گاهی اوقات زیر باران می‌ماندم و در تابستان هم زیر آفتاب ِشرجی و نزدیک به سه ساعت رفت و آمد را برای دو ساعت تمرین به جان می‌خریدم.

گل‌آبکنار که دارای برترین رکورد استان گیلان با ۵۸.۰۳ ثانیه در دوی ۴۰۰ متر است، تصریح کرد: بعد از مدتی رفت و آمد، شرایط راحت‌تر شد زیرا به رشت آمدم و به تمریناتم رسیدم و بعد از آن به تهران رفتم و در تهران تمریناتم را ادامه دادم.

این بانوی ورزشکار با اشاره به اینکه دو و میدانی مثل بقیه رشته‌ها نیست که زود نتیجه بدهد، تصریح کرد: باید سال‌ها بجنگی و هزاران بار باخت را تجربه کنی زیرا دو یک رشته رکوردی و انفرادی است و اگر با انگیزه همچنین برنامه و نظم وارد این میدان نشوی ممکن است در بین راه دلسرد شوی.

گل‌آبکنار ضمن تشکر از حمایت‌ها و زحمات خانواده به ویژه مادرش گفت: الان ورزش جزوی از زندگی من شده و اطرافیانم این موضوع را به خوبی پذیرفته‌اند و در کنار ورزش نیز تحصیلات دانشگاهی را ادامه دادم و مدرک کاردانی علوم ورزشی دارم و به زودی تحصیل در مقطع کارشناسی را آغاز می‌کنم.

این بانوی قهرمان که با پوشش اسلامی در همه عرصه‌های ورزشی حاضر شده، گفت: حضور بانوی ایرانی در این عرصه با لباس پوشیده از جمله دامن، اسکارف، لگ و همچنین لباس آستین بلند سختی‌های خودش را دارد به ویژه در فصل تابستان که گرمای هوا و گرمی ورزش این فشار را مضاعف می‌کند ولی عشق به ورزش همه مشکلات را از بین می‌برد.

وی در پایان ضمن تشکر از مجید ستوده -رئیس اداره ورزش جوانان بندرانزلی- و همچنین عنایت حسن‌پور رئیس هیات دومیدانی استان گیلان گفت: کوچک‌ترین حمایت مرا با انگیزه بیشتری به ادامه مسیر وا می‌دارد و به نظرم استان گیلان نسبت به استان‌های دیگر وضعیت خوبی دارد و به ورزشکاران اهمیت می‌دهند ولی با توجه به شرایط و هزینه‌های بالای تهیه مکمل و تجهیزات نیاز است این حمایت‌ها بیشتر شود.

منبع: ایسنا