در یک اتفاق تلخ و شوکهکننده، حسن صلحی، مربی فوتبال پایه، در جریان کلاسهای گزینشی مربیگری درجه B آسیا در اسلامشهر، تهران، بر اثر سکته قلبی درگذشت.
به گزارش سرویس خبری واندا اسپورت این حادثه، بار دیگر سوالات جدی را در مورد استانداردهای ایمنی و مسئولیتپذیری نهادهای ورزشی از جمله حضور پزشک و آمبولانس مطرح کرده است.
این دوره مربیگری که تحت نظارت AFC و فدراسیون فوتبال ایران برگزار میشد، به محلی برای یک فاجعه تبدیل شد. گزارشها حاکی از آن است که در زمان وقوع حادثه، هیچ پزشک یا تیم درمانی در محل حضور نداشته است.
روایتهای متناقض از مسئولان
احمد سنجری، مدرس دوره، در گفتوگو با رسانهها، تأکید کرد که پیش از شروع کلاس به مسئولان برگزاری در مورد ضرورت حضور پزشک تذکر داده بود. او گفت: «به من قول دادند که پزشک به زودی میآید، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.» به گفته سنجری، فشار تمرینی خاصی به شرکتکنندگان وارد نشده و مرحوم صلحی پس از یک بازی کوتاه در زمان استراحت دچار حمله قلبی شد.
در مقابل، مجید محمدی، رئیس هیئت فوتبال اسلامشهر، روایت دیگری ارائه میدهد. او مدعی است که این جلسه صرفاً یک «تست اولیه» بوده و نه یک «کلاس مربیگری» که نیاز به حضور دائمی پزشک داشته باشد. محمدی در اظهاراتی قابل تأمل، اعلام کرد که مرحوم صلحی در فرمهای مربوطه، تأیید کرده که هیچ بیماری زمینهای ندارد. او همچنین افزود که ایشان پیشتر نیز آنژیوگرافی کرده بود و برادرش نیز سال گذشته با همین مشکل درگذشته بود. این اظهارات در حالی مطرح شد که صحت اطلاعات پزشکی خصوصی فردی که فوت کرده، در هالهای از ابهام قرار دارد.
اهمال یا حادثه؟
مرگ ناگهانی این مربی، نشاندهنده یک مشکل اساسی در روند برگزاری دورههای ورزشی است. مهم نیست که این جلسه یک «تست» بوده یا «کلاس»، هرگونه فعالیت فیزیکی در یک رویداد رسمی، نیازمند رعایت پروتکلهای ایمنی است. سوال اینجاست که آیا صرف پر کردن یک فرم خوداظهاری سلامت، برای تأیید وضعیت جسمانی شرکتکنندگان کافی است؟ چرا فدراسیون فوتبال و هیئتهای تابعه، الزام حضور پزشک متخصص و تیم درمانی را در چنین رویدادهایی به صورت جدی پیگیری نمیکنند؟
با توجه به اختلاف در اظهارات مسئولان و فقدان پروتکلهای شفاف، این حادثه نمیتواند صرفاً یک «حادثه طبیعی» تلقی شود. این اتفاق تلخ، یک زنگ خطر جدی برای تمامی دستاندرکاران فوتبال ایران است تا از این پس، سلامت و جان مربیان و ورزشکاران را در اولویت قرار دهند.



