کادیلاک با رویکردی متفاوت و جاه‌طلبانه، خود را برای ورود به دنیای پرهیجان فرمول یک در سال ۲۰۲۶ آماده می‌کند.
به گزارش سرویس خبری واندا اسپورت این شرکت خودروسازی که قرار است یازدهمین تیم در رقابت‌ها باشد، با برنامه‌ای چندملیتی و الهام‌گرفته از ساختار مدیریتی ناسا، به دنبال موفقیت در بزرگترین پیست‌های جهان است.
آغاز ماجراجویی و ساختار دوگانه
کادیلاک قصد دارد نخستین فصل حضور خود را در گرندپری استرالیا ۲۰۲۶ آغاز کند. برای این مهم، والتری بوتاس و سرخیو پرس، دو راننده باتجربه، هدایت خودروهای این تیم را بر عهده خواهند داشت. با وجود اینکه قرار است مرکز اصلی تیم در فیشر، ایندیانا ساخته شود، کادیلاک تا زمان تکمیل آن، فعالیت‌های عملیاتی و توسعه‌ای خود را از پایگاه موقت در سیلورستون، بریتانیا آغاز کرده است.
گریم لودون، رئیس تیم کادیلاک، در این باره می‌گوید: “پایگاه ۵۰۰ هزار فوت مربعی ما در فیشر، یک پروژه عظیم و آینده‌نگر است که با هدف تولید قطعات و طراحی خودرو در خاک آمریکا ساخته می‌شود. اما با توجه به پیچیدگی‌های فنی و نیاز به متخصصین با تجربه، نمی‌توان تنها در چند ماه یک تیم فرمول یک را کاملاً راه‌اندازی کرد.”
همکاری‌های استراتژیک و الهام از ناسا
کادیلاک برای رقابت در بالاترین سطح، از منابع فنی بین‌المللی بهره می‌برد. این تیم از تونل باد اختصاصی تویوتا در آلمان برای توسعه آیرودینامیک و از یک مرکز مستقل در کارولینای شمالی برای توسعه پیشرانه (Power Unit) استفاده خواهد کرد. لازم به ذکر است که تا سال ۲۰۲۹، موتورهای خودروها توسط فراری تامین خواهد شد.
اما نکته برجسته در ساختار این تیم، الهام گرفتن از شیوه‌های مدیریتی ناسا است. لودون در این خصوص توضیح می‌دهد: “همانطور که ناسا تیم‌های خود را در نقاط مختلف جهان هماهنگ می‌کند، ما نیز با یک ساختار یکپارچه، مهندسان و متخصصانمان در سیلورستون و آمریکا را به یک تیم واحد تبدیل کرده‌ایم. ما راهروهایی را طراحی کرده‌ایم که به صورت مجازی از سیلورستون تا آمریکا امتداد دارند تا ارتباط و همکاری بین اعضا به بهترین شکل ممکن انجام شود.”
دلیل رویکرد متفاوت کادیلاک
رویکرد کادیلاک در مقایسه با سایر تیم‌های فرمول یک کاملاً متفاوت است و دلایل خاص خود را دارد:
مدیریت ریسک: کادیلاک با راه‌اندازی یک مرکز عملیاتی در بریتانیا، ریسک تأخیر در تکمیل پایگاه آمریکایی خود را کاهش داده و تضمین کرده که فرآیند طراحی و توسعه خودرو بدون وقفه پیش برود.
استفاده از دانش جهانی: به جای تکیه صرف بر منابع داخلی، کادیلاک با همکاری با مراکز تخصصی در آلمان و آمریکا، به دانش فنی روز دنیا در زمینه‌های آیرودینامیک و پیشرانه دسترسی پیدا کرده است.
هماهنگی بین قاره‌ای: بزرگترین چالش برای یک تیم دو کشوری، هماهنگی بین مراکز مختلف است. کادیلاک با الهام از ناسا و ایجاد راهروهای مجازی، بر این چالش فائق آمده و اطمینان حاصل کرده که تیم‌ها در دو قاره به صورت یکپارچه عمل کنند.
مقایسه با اقدامات رقبای کادیلاک در F1
اقدامات و استراتژی کادیلاک برای ورود به فرمول یک، در مقایسه با رویکرد رقبای خود در این ورزش، کاملاً متمایز است. این تفاوت‌ها را می‌توان در چند حوزه اصلی بررسی کرد:
مدل عملیاتی
کادیلاک (مدل دوگانه و توزیع‌شده): کادیلاک با راه‌اندازی همزمان پایگاه در آمریکا و یک مرکز توسعه در بریتانیا، یک مدل عملیاتی دوگانه را پیش گرفته است. این رویکرد به آن‌ها اجازه می‌دهد تا از تخصص فنی موجود در “دره موتور اسپورت” بریتانیا استفاده کنند و در عین حال، هویت و پایگاه اصلی خود را در ایالات متحده حفظ کنند. این مدل شبیه به ساختار تیم هاس (Haas) است.
رقبا (مدل متمرکز): بیشتر تیم‌های بزرگ فرمول یک مانند مرسدس و ردبول، دارای ساختار عملیاتی متمرکز و یکپارچه هستند که تمام فرآیندها را در یک یا دو مرکز نزدیک به هم انجام می‌دهند تا کنترل کامل بر فرآیند تولید و توسعه خودرو داشته باشند.
استراتژی پیشرانه
کادیلاک (استراتژی بلندمدت): کادیلاک اعلام کرده است که تا سال ۲۰۲۹ از موتورهای فراری استفاده خواهد کرد و پس از آن، قصد دارد پیشرانه داخلی خود را توسعه دهد. این رویکرد به آن‌ها زمان می‌دهد تا تیم فنی خود را برای ساخت پیشرانه از صفر آماده کنند.
رقبا (مدل‌های مختلف): تیم‌هایی مانند مرسدس و فراری خودشان موتورهایشان را تولید می‌کنند، در حالی که تیم‌های مشتری مانند مک‌لارن و ویلیامز از موتورهای تولیدی سایر سازندگان استفاده می‌کنند.
مدیریت منابع انسانی و فنی
کادیلاک (الگوگیری از ناسا): رویکرد الهام‌گرفته از ناسا برای هماهنگی بین تیم‌های فنی در دو قاره، یک نوآوری مدیریتی در فرمول یک محسوب می‌شود. این روش بر ارتباطات روان و ساختار مدیریتی مسطح تأکید دارد.
رقبا (مدل سنتی مدیریتی): بیشتر تیم‌های فرمول یک دارای ساختارهای سازمانی سلسله‌مراتبی و متمرکز هستند که در آن، مدیران فنی و رؤسای دپارتمان‌ها در یک مکان مستقرند.
این رویکرد نشان می‌دهد که کادیلاک نه تنها با تکیه بر منابع فنی، بلکه با یک مدل مدیریتی نوآورانه، قصد دارد حضوری قدرتمند و موفق در مسابقات فرمول یک داشته باشد.
