چشمانداز جاهطلبانه منچستریونایتد برای احداث یک اولدترافورد جدید از هماکنون با مشکلاتی دست و پنجه نرم میکند که اغلب پروژههای بزرگ ساخت ورزشگاه را گرفتار میسازد.
به گزارش سرویس خبری واندا اسپورت طراحی پر از ریزه کاری و نقاط پنهان که آغاز سال جاری توسط سر جیم رتکلیف و معمار مشهور جهانی، سر نورمن فاستر، رونمایی شده بود، طرحی که شامل یک سایبان عظیم بود و منتقدان آن را به «چادر سیرک» تشبیه میکردند (تشبیهی بسیار مناسب برای عملکرد فعلی تیم در زمین!)به آرامی در حال بازطراحی و تعدیل است.
اختلاف بر سر زمین، عامل اصلی عقبنشینی از طرح اولیه
هزینه زمین مورد نیاز برای پروژه بازسازی که در حال حاضر متعلق به شرکت فریتلاینر (Freightliner) است، همچنان یک مانع اساسی محسوب میشود. این شرکت برای زمین مذکور حدود ۴۰۰ میلیون پوند طلب کرده است، مبلغی که بسیار فراتر از پیشنهاد ۵۰ میلیون پوندی یونایتد است. تا زمانی که مصالحهای حاصل نشود، باشگاه مجبور است طراحیها را دستکاری کرده و یکی از چشمگیرترین ویژگیهای بصری طرح پیشنهادی را کاهش مقیاس دهد.
پند بزرگ از وعده به بارسلونا
البته این مسئله در دنیای پروژههای عظیم فوتبال چیز جدیدی نیست. بازسازی ورزشگاه کمپ نو بارسلونا را در نظر بگیرید؛ پروژه اسپای بارسا (Espai Barça) نوید یک طراحی فوقمدرن، افزایش ظرفیت و تبدیل شدن به یکی از بهترین استادیومهای جهان را میداد و قرار بود برای فصل ۲۰۲۴ به پایان برسد. با این حال، اکنون که به سال ۲۰۲۶ نزدیک میشویم، هنوز هیچ مسابقهای در این تئاتر باشکوه فوتبال اروپا برگزار نشده است. افزایش سرسامآور هزینهها، اختلافات مربوط به کاربری زمین و مسائل مربوط به مجوزها همچنان افتتاحیه را به تأخیر میاندازد و قهرمان لالیگا را مجبور میکند که تقریباً هر هفته برای یافتن یک مکان جایگزین دست و پا بزند.
اکنون یونایتد نیز با واقعیتی مشابه روبهرو شده است. چشمانداز فاستر برای یک ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری به عنوان بیانیهای جهانی با این مضمون مطرح شد که «یونایتد بازگشته است!» رتکلیف حتی آن را با برج ایفل مقایسه کرد، اظهاراتی که در پایتخت فرانسه با استقبال خوبی مواجه نشد.
مانند بارسلونا، یونایتد نیز در حال آموختن این واقعیت است که ساختن یک کاتدرال فوتبال مملو از مشکلات است. در حال حاضر آنها امید خود را حفظ کردهاند، اما راه از طرح اولیه تا سازه فولادی کمتر به واقعیت نزدیک است.



