پس از سالها کشمکش و بلاتکلیفی، به نظر میرسد سرانجام پروژه پرحاشیه ساخت ورزشگاه جدید برای دو غول شهر میلان، آث میلان و اینتر میلان، وارد فاز عملیاتی خود شده است.
به گزارش سرویس خبری واندا اسپورت با وجود بحثهای طولانی بر سر تخریب ورزشگاه تاریخی سانسیرو و شایعاتی مبنی بر جدایی مسیر دو باشگاه، تحولات اخیر نشان از آن دارد که دو تیم همشهری برای نهایی کردن فاز اول پروژه مشترک خود، یعنی خرید اراضی، به توافق نهایی نزدیک شدهاند.
چراغ سبز شورای شهر و نهایی شدن فروش
جدیدترین و مهمترین گام در این مسیر، موافقت شورای شهر میلان با فروش ورزشگاه سانسیرو و زمینهای اطراف آن به دو باشگاه میلان و اینتر است. این مصوبه، که پس از سالها مقاومت به دست آمده، عملاً بزرگترین مانع حقوقی و سیاسی در برابر این پروژه را برطرف کرده است.
+ توافق مالی: بر اساس گزارشها، دو باشگاه میلان و اینتر با پرداخت ۱۹۷ میلیون یورو برای خرید سانسیرو و اراضی اطراف آن به توافق رسیدهاند.
+ مهلت تعیینشده: ائولو اسکارونی، رئیس باشگاه میلان، اعلام کرده که هدف آنها نهایی کردن پروسه خرید ورزشگاه تا پایان ماه اکتبر (اوایل آبان) است. این تاریخ از این جهت حیاتی است که در تاریخ ۱۰ نوامبر (اواسط آبان)، محدودیتهای میراث فرهنگی بر روی حلقه دوم ورزشگاه اعمال خواهد شد که در صورت عمومی ماندن مالکیت، تخریب آن را عملاً ناممکن میسازد.
+ تخریب ۹۰ درصدی: با وجود حفظ بخش کوچکی از بنای فعلی به منظور ایجاد یک فضای عمومی و مسیر پیادهروی، انتظار میرود بیش از ۹۰ درصد از استادیوم نمادین جوزپه مهآتزا (سانسیرو) تخریب شود تا ورزشگاه مدرن جدید در محل آن ساخته شود. این موضوع، هرچند برای هواداران سنتگرا دردناک است، اما به اعتقاد مدیران باشگاهها، تنها راه برای همگام شدن با استانداردهای مدرن اروپایی و افزایش درآمد است.
جدول زمانی و زیرساختهای جدید
پس از نهایی شدن خرید، مراحل برنامهریزی و طراحی با سرعت بیشتری دنبال خواهد شد. جدول زمانی اعلامشده توسط مدیران دو باشگاه، زمان افتتاح ورزشگاه جدید را مشخص میکند.
+ آغاز ساخت و ساز: در صورت پیشروی طبق برنامه، آغاز عملیات ساخت و ساز برای سال ۲۰۲۷ برنامهریزی شده است.
+ تاریخ افتتاح: پائولو اسکارونی هدف آنها را تکمیل ورزشگاه تا سال ۲۰۳۰ و آمادهسازی آن برای میزبانی از مسابقات یورو ۲۰۳۲ اعلام کرده است. این یعنی اولین مسابقات در فصل ۳۱-۲۰۳۰ در خانه جدید میلان و اینتر برگزار خواهد شد.
+ طراحی معماری: دو باشگاه برای طراحی پروژه به صورت مشترک، شرکتهای معماری برجستهای را به خدمت گرفتهاند: “فاستر + پارتنرز” برای طراحی شهری و “مانیکا” برای ساخت خود ورزشگاه.
+ ورزشگاهی برای فراتر از فوتبال: این مجموعه به عنوان یک مرکز چندمنظوره طراحی شده که در هفت روز هفته با امکانات تجاری و توریستی باز است و بیش از ۵۰ درصد از مساحت کل پروژه به فضای سبز و پایداری زیستمحیطی اختصاص داده خواهد شد.
تحلیل و چشمانداز آینده: سرعت، ریسک و پروژههای موازی
با وجود دستیابی به مهمترین موفقیت بوروکراتیک یعنی موافقت شورای شهر میلان برای فروش اراضی، مسیر پیش رو هنوز بدون ریسک نیست. مهمترین عامل تعیینکننده، سرعت عمل دو باشگاه در نهایی کردن قرارداد خرید تا پیش از مهلت حیاتی ۱۰ نوامبر (اعمال محدودیتهای میراث فرهنگی) است.
هرگونه تأخیر در تأمین مالی یا تکمیل اسناد در این بازه ۴۰ روزه میتواند منجر به توقف کامل پروژه تخریب و ساخت مجدد در محل سانسیرو شود. همچنین، اگرچه در حال حاضر تمرکز بر روی پروژه مشترک است، نباید تلاشهای موازی و طرحهای پشتیبان را نادیده گرفت؛ اینتر همچنان گزینههای ساخت ورزشگاه اختصاصی در روتزانو و میلان در سن دوناتو را بهعنوان اهرم فشار و سناریوی جایگزین حفظ کردهاند.
تحلیلگران معتقدند، با توجه به نیاز مبرم ایتالیا به یک استادیوم مدرن برای میزبانی یورو ۲۰۳۲، دولت مرکزی و مقامات شهری تمام تلاش خود را خواهند کرد تا مسیر پروژه مشترک در محل سانسیرو هموار شود. در مجموع، در صورت موفقیت در نهایی کردن قرارداد تا نوامبر جاری، میتوان انتظار داشت که میلان و اینتر پس از حدود ۸۰ سال همخانگی، به هدف نهایی خود یعنی مالکیت یک ورزشگاه مدرن با درآمدزایی مستقل و تضمینشده تا پیش از فصل ۳۱-۲۰۳۰ دست یابند.



