در شرایطی که عبدالله موحد قهرمان بی مانند جهان سالهاست برای حضور در تلویزیون ایران منع تصویری دارد، مرحوم ناصر حجازی جز یک بار در شبکه 1 تا پیش از گرفتاری به سرطان حضورش در تلویزیون ممنوع بود و نامی از علی دایی و رسول خادم در فضای ورزش و جامعه نیست، وزیر امور خارجه در مراسم گرامی داشت پیشکسوت پرسپولیس حاضر می شود.
به گزارش سرویس ویژه واندا اسپورت این حضور خاص و سخنرانی در مراسم گرامی داشت حسین کلانی بازیکن پیشکسوت توسط وزیر امور خارجه در نوع خود شگفت انگیز و عجیب است ولی وقتی او در سخنانی اغراق آمیز سعی در درشت نمایی سلیقه رنگی خودش در فضای فوتبالی ایران دارد، امری غیر قابل پذیرش می شود.
عباس عراقچی که پیش تر به صراحت گفته بود که طرفدار پرسپولیس بوده و در جریانات مختلفی در دوره ریاست جمهوری حسن روحانی از پرونده ریزه اسپور و درخواست بخشش طارمی از اردوغان تا حمایت های خاص به همراه سلطانی فر و آذری جهرمی رویه حمایت سیاسی خاصی را به نمایش گذاشته بود.
حالا در فضایی که ایران درگیر ماجراهای مختلفی از اسنپ بک و مذاکره تا آتش بس قراردارد، آقای وزیر امور خارجه نه تنها در مراسم گرامی داشت بازیکن پیشکسوت پرسپولیس حاضر می شود، بلکه در مقام سخنران و صاحب نظر در مقوله فوتبال هم اعلام حضور می کند.
در این سخنرانی عباس عراقچی از جمله عجیبی استفاده کرده است: “قدردانی از کلانی احترام به غرور یک ملت است!”
در این که حسین کلانی بازیکن ارزشمند تیم ملی و پرسپولیس بوده هیچ شک و شبهه ای نیست و جایگاه ارزشمند او برای باشگاه پرسپولیس بسیار اهمیت دارد.
ولی آیا کراوات حسین کلانی با کراوات عبدالله موحد متفاوت است، یا آقای وزیر امورخارجه برای تیم مورد علاقه خودش این موضوع را نادیده می گیرد؟
آیا رویکرد سیاسی و سلیقه متفاوت حسین کلانی با منش و سلیقه سیاسی ناصر حجازی فرق دارد، یا در فضای ورزش هم می توان خودی و غیر خودی ساخت؟
چطور می توان پیشکسوت یک باشگاه را نماد غرور ملی دانست و با درشت نمایی یک تیم در قالب ملت درآورد، ولی برای تک تک چهره های پیشکسوت فوتبال در سراسر ایران به قدر یک تقدیر خشک و خالی هم زحمتی به خود نداد؟
در زمانه ای که پاسپورت ایرانی مشکلات زیادی برای سفر خارجی دارد، سفارت خانه های خارجی، ویزای ورزشی به ورزشکاران تیم ملی نمی دهند، چه دلیلی دارد عباس عراقچی در برنامه های ورزشی باشگاه پرسپولیس دوره بچرخد و از تیم مورد علاقه خودش جریان سازی ملی کند؟!
در شرایطی که چهره های گوناگون اجتماعی، فرهنگی، هنری، علمی و حتی اقتصادی هم گرایی و همبستگی ملی را دنبال می کنند، وزیر امور خارجه برای تفریح و کری خوانی بازی ایران آمریکا را با بازی 50 سال پیش دو تیم آبی و قرمز مقایسه می کند!
این حجم بغض و کینه به رقیب ورزشی برآمده از کدام مکتب اخلاقی و فلسفی و شیوه هواداری در #دنیای_فوتبال است؟
چرا آقای عباس عراقچی در مورد رایزنی های دیپلماتیک عمیق برای ماستمالی پرونده طارمی و جعل در قرارداد داخلی او با پرسپولیس توضیح نداد و از دستاورد دولتی التماس به اردوغان برای بخشش جریمه یک میلیون دلاری چیزی نگفت؟
چرا وزیر امور خارجه در مورد ناتوانی دیپلماسی کشور برای گرفتن ویزای ورزشکاران تیم ملی برای سفر به مسابقه های جهانی توضیحی به افکار عمومی نمی دهد؟
این سطح لجبازی با رویکرد غیر همسو با سلیقه آقایان حکومتی باعث بیچاره شدن ورزش شده و بزرگترین ضرر را بدون شک به پرسپولیس خواهد زد.
همین حمایت ها و دردانه پروری های انقلابی در طول این 5 دهه حتی یک افتخار آسیایی برای پرسپولیس به دست نیاورده و اگر دوران طلایی همزمانی سلطانی فر و مهدی تاج هم نبود، همین اعداد و ارقام هم ساخته نمی شد.
وقتی وزیر امور خارجه 31 استان را نادیده می گیرد تا فقط تیم مورد علاقه خودش را مقدس سازی کند، این رفتار بچه گانه و خودنمایی های استادیومی دستاوردی جز دشمنی و خشونت در فوتبال تولید نمی کند.
بهتر است، پزشکیان دستور برکناری درویش را بدهد و در اقدامی شجاعانه عباس عراقچی را مدیرعامل باشگاه پرسپولیس کند تا دست کم تعارض منافع باعث حمایت های بیشتر و بوق نزدن برای یک تیم باشگاهی برای وزیر کابینه نباشد.
افسوس به ورزشی که رسول خادم، علی دایی، مجید صالح، صدف خادم، کیمیا علیزاده، الناز رکابی، راحله آسمانی، عاطفه احمدی، وحید سرلک، سعید پیرامون، محمد احمدزاده، مسلم مسیگر، مصطفی کیانی، مصطفی رجایی لنگرودی، سمن سلطانی، سلمان بلاغی، علیرضا فیروزجا، میلاد بیگی، سارا سادات خادم‌الشریعه و دهها ورزشکار دیگر یا محروم شدند یا ممنوعیت کاری گرفتند.
ولی چهره های محبوب آقای عراقچی همچنان در حال خلق شگفتی های بزرگ در فوتبال ایران هستند.
